تاریخچه اسکی
اکنون که اسکی به یک ورزش بسیار محبوب تبدیل شده است، هر ساله میلیونها اسکی باز مشتاق، هزاران کیلومتر از پیستها را با اشتیاق اسکی میکنند. هرچند، به ندرت کسی داستان اسکی را میداند! که اسکی از کجا شروع و چگونه به پدیدهای تبدیل شد که همه ما آن را دوست داریم.
1- چگونه همه چیز آغاز شد ؟
اولین اسکی باز که بود؟ چه کسی اولین اسکی را ساخت؟ آیا او از اسکی لذت می برد؟ پاسخ به این سوالات نسبتاً دشوار است، زیرا اولین کسی که می توانست روی اسکی بایستاد مدتها پیش زندگی کرده. اما یک چیز مسلم است، اسکیهای گذشته قطعاً برای انگیزههای امروزی مورد استفاده قرار نمیگرفته اند، آنها ابزاری حیاتی برای زندگی بودند.
اسکی آنقدر به عقب برمی گردد که نمی توانیم آن را در یک دوره زمانی طبقه بندی کنیم. حتی میتوانیم از ضرب المثل «روزی روزگاری...» استفاده کنیم تا خود را در زمانی تصور کنیم که در کشوری به شدت سرد و پر برف، دو تخته چوب (skiðfjøler) را به پاهای خود وصل کردهایم تا به ما این امکان را بدهد که راحت تر به جلو راه برویم.
کلمه اسکی از کلمه قدیمی نروژی skið به معنی ریل یا تخته یا چوب گرفته شده است و همراه با اسلالوم (slalåm) که یکی از معدود کلمات نروژی است، بین المللی شده است.
سنگ نگاره ها
سنگ نگاره ها (نقوش صخره ای) از اواخر عصر حجر گواه وجود وسیله حمل و نقل "اسکی" در این دوره اولیه تاریخی است. قدیمی ترین تصویر شناخته شده از یک اسکی باز تا به امروز در سال 1929 هنگام برداشتن زغال سنگ در جزیره ای واقع در شمال نروژ به نام رودوی 'Rödöy' پیدا شد. که آن تصویر انسانی را با گوش خرگوش و بومرنگ نشان میدهد، و قدمت آن بین 4500 تا 5000 سال تخمین زده می شود.
یافته هایی از مرداب ها
اسکیها، به خصوص اسکیهای شکسته کهن، اغلب در تالاب ها و باتلاق ها یافت می شوند. آنها به دلیل عدم وجود هوا به خوبی محفوظ مانده اند.
قدیمی ترین اسکی شناخته شده تا به امروز، با ابزار سنگی ساخته و در یک تالاب در نزدیکی Hoting در سوئد یافت شد و تخمین زده می شود که حدود 4500 سال سن داشته باشد.
طول = 110 سانتی متر،
عرض = 10 سانتی متر،
ضخامت = 1 سانتی متر،
انواع اسکی باستانی
اشکال مختلف اسکی کشف شده اند که شامل:
اسکی شبیه لاستیک های برفی.
اسکی با طول نابرابر.
یک «اسکی نگهدارنده» کوتاه و خزدار و یک «اسکی سرنده» بلند با یک شیار عمیق و یک نوک منحنی
اسکی هایی به طول حداکثر 5 متر برای شکار فوک ها.
2- اسکی تجاری می شود
در قرن نوزدهم (قرن سفرهای اکتشافی)، اسکی به طور فزاینده ای توسعه یافت، آنها به یک وسیله حمل و نقل محبوب در اکتشاف مناطق قطب شمال تبدیل شدند.
آغاز ورزش مدرن اسکی
در سال 1891، فریتیوف نانسن (Fridtjof Nansen) از شرق به غرب گرینلند را در حدود 6 هفته پیمود. این پیشگام و نوشته هایش (به دلیل توصیف گسترده او از اسکی) کمک زیادی به گسترش اسکی کرد.
3- پیشگامان اسکی
ماتیاس زدارسکی (1856-1940) Mathias Zdarsky
ماتیاس زدارسکی، پیشگام اولیه اسکی بود و یکی از بنیانگذاران تکنیک مدرن اسکی آلپاین به حساب می آید. برخی او را به عنوان "پدر اسکی آلپاین" توصیف کردند. او احتمالاً اولین مربی اسکی اتریش بوده و همچنین معلم، نقاش و مجسمه ساز نیز بوده است.
زدارسکی در سال 1856 در موراویا ( اتریش-مجارستان آن زمان و جمهوری چک فعلی ) به دنیا آمد.
او با الهام از عبور فریتیوف نانسن، در سال 1890 به نروژ رفت تا برای خود اسکی تهیه کند. آن اسکی ها 294 سانتی متر طول، 8 سانتی متر عرض و 4.75 کیلوگرم وزن داشتند. او بلافاصله متوجه شد که این اسکی ها برای مسیرهای کوهستانی و آلپ مناسب نیستند، و اسکی های خود را تا 180 سانتی متر کوتاه نمود و شیارها را از بین برد و برای استفاده در آلپ تطبیق داد.
بزرگترین دستاورد او توسعه "Lilienfelder binding" بود، اختراعی که در بهار 1896 در وین به ثبت رساند. این یک صفحه فلزی بود که میتوانست به جلو و عقب حرکت کند، اما در کنارهها ثابت بود. او در سال 1896 اولین کتاب درسی خود با نام "تکنیک اسکی آلپاین لیلینفلدر" را نوشت.
"Alpine-Lilienfelder Skilauftechnik"
زدارسکی تکنیکی را ابداع کرد که با حرکت تکان دهنده انجام می شد و پیچ نیم دایره ایی نام داشت، که او این حرکت را یکی پس از دیگری به هم متصل می کرد، چیزی که ما اکنون، آن حرکت را "پیچ زدن" در اسکی می نامیم.
گئورگ بیلگری (1873-1934) Georg Bilgeri
در آن زمان، حتی ارتش در اتریش نیز به اسکی علاقه مند شد و افسر حرفه ای به نام گئورگ بیلگری که به اندازه زدارسکی مبتکر نبود. توانست باتوم دوم اسکی را معرفی کند.او در ابتدا از یک باتوم جداشدنی استفاده می کرد، بنابراین دو باتوم برای صعود و یکی برای فرود داشت. بیلگری دوره های اسکی را در مقیاس وسیع در ارتش ترتیب داد تا سربازان را برای کوهستان، بهتر آماده کند. در نتیجه، رونق اسکی پس از جنگ به دلیل وجود هزاران مربی اسکی آموزش دیده ایجاد شد.
هانس اشنایدر (1890-1955) Hannes Schneider
طولی نکشید که سنت آنتون (St. Anton am Arlberg) به مرکز اسکی دنیا تبدیل شد. مهمترین دلیل برای این امر به لطف یک مرد محلی به نام هانس اشنایدر بود که در سال 1922 از جنگ به خانه بازگشت و اولین مدرسه اسکی در اتریش به نام Skischule Arlberg را تأسیس کرد. او در زمان خود یکی از بهترین اسکی بازان و همچنین در رشته های اسکی کراس کانتری و پرش های اسکی بود. هانس اشنایدر طرح درس خود که شامل مراحل زیر میشد ارائه کرد :
Schuss - Snow plough - Snow plough turns - Stem turns - Stem christie turns
او با مهارت های خارقالعادهاش در اسکی، فیلمسازی به نام دکترآرنولد فرانک، را تحت تاثیر قرار داد تا وی از هانس دعوت کند تا در فیلمش به نام Der Weiße Rausch ایفای نقش کند. این فیلم و دیگر فیلمهای اسکی پس از آن اکثریت را مجذوب خود کرد. برتری اشنایدر در صحنه مسابقه سرعت، او را با مردی انگلیسی، سر آرنولد لون، همراه کرد. آنها اولین مسابقه آرلبرگ-قندهار را با هم برگزار کردند. که در اصل ترکیبی از بین مسابقات اسلالوم و دانهیل بود. بنابراین در این زمان مسابقات اسکی متولد شد. در نتیجه این رقابتها، تکنیک اسکی با سرعتی بسیار توسعه یافت. مردی که در این پیشرفت نقش داشت کسی نبود جز : تونی سیلوس.
تونی سیلوس (1911-2006) Toni Seelos
تونی سیلوس یکی از موفق ترین مسابقه دهندههای اسکی در دهه 1930 بود. وی 4 مدال طلا و یک نقره در کارنامه خود دارد. و او را به عنوان مخترع پیچ سرعتی می شناسند، که گاهی اوقات به اشتباه از چرخش او به عنوان یک پیچ موازی یاد می شود، در حالی که حرکات او بیشتر شبیه به پیچ های موازی بود. در بازیهای المپیک در گارمیش-پارتنکیرشن، سیلوس به عنوان پیست باز کن در مسیر مسابقه قرار گرفت ( او به عنوان یک مربی و مدرس اسکی، صلاحیت رقابت را نداشت) و با وجود آنکه قبل از خط پایان سقوط کرد، همچنان 5 ثانیه سریعتر از ورزشکاری که قهرمان المپیک شده بود، مسیر را به اتمام رساند.
تونی دوچیا - هارالد راینل
این دو مربی اسکی از اینسبروک، در باشگاه اسکی پاریس، بدلیل اینکه چرخش در زمان پیچ ها مستلزم از دست دادن زمان زیاد و همچنین باعث می شد مسابقه دهندگان آمادگی بسیار کمی برای دروازه بعدی داشته باشند. چرخش را حذف کردند. و باعث پیشرفت اسکی و همچنین استفاده بیشتر از پاهای اسکی باز شدند.
F. Hoschek und F. Wolfgang
هاشک - ولفگانگ
آنها پیشینه ژیمناستیک داشتند. و می خواستند اصول ژیمناستیک را به اسکی منتقل کنند، به طوری که تمام تغییر جهت با اسکی ها، موازی انجام شود. در سال 1935، آنها طرح آموزش اسکی خود را توسعه دادند:
"Das natürliche Schwungfahren" (پیچ طبیعی) که منجر به برداشتن اغراق آمیز فشار در زمان حرکت برخاستن بود، حرکت رو به پایین ، بالا و پایین "تکنیک پیچ" نامیده می شد. این تکنیک تا آنجا پیش رفت که صفحات چوبی برای قویتر کردن حرکت، به نوک باتوم ها متصل شدند (گل باتوم های فعلی) .
مرجع : کتاب راهنمای دوره های مربیگری فدراسیون اسکی اتریش
ترجمه شده توسط : آرش بخشش و دکتر مجتبی صید